პირველად რომ გნახე ვერ შეგამჩნიე..
ჩვეულებრივი რიგით ადამიანად მიგიღე და თურმე რა მელოდა…
დიდხანს… ალაბთ სადღაც ერთი წელი თითქმის ყოველდღე ვხედავდით ერთმანეთს
მაგრამ მე ჩემი ცხოვრებით ვცხოვრობდი შენ შენი ცხოვრებით …არაფერი გარდა ნაცნობობის არ გვაკავშირებდა ვერც კი გამჩნევდი.. ვერც კი ვამჩნევდი შენს სათუთ თვალებს ..
ასე გადიოდა დრო შენი ისევ ნაცრისფად დადიოდი აქეთ იქეთ, ჩემგან დაუნახავი და შეუმჩნეველი..
მახსოვს პირველად როდის დაგინახე …… .მახსოვს პირველად როდის გამაჟრიალა.. 5 სეტემბერი იყო.. მაშინ შეგამჩნიე დაახლოებით ერთი წელი იყო გასაული მას შემდეგ რაც შენ გიცნობდი… ერთი წელი დამჭირდა იმისთვის რომ დამენახე და შემემჩნიე… თუმცა რაღაც მიმალიოტნი გრძნობაა იყო არ მძაფრი და შემძვრელი მხოლოდ იმ დღით შემოიფარგლა
ისევ ჩვეულ რიტმში გაგრძელდა ჩემი ცხოვრება იმ განსხვავებით რომ ხანდახან თვალი გამომეპარებოდა ხოლმე შენსკენ იცი პირველად როდის გიგრძენი..?
სვეტიცხოვლობას ……
ხო გიგრძენი… მაშინ როცა შენ არ იყავი იქ და ჩემთვის ძალიან უცნაურმა და აქმდე შეუცნობელმა გრძნობამ შემიპყრო.. მინდოდა რომ ყოფილიყავი იქ სადაც მე ვიყავი.
პირველად მაშინ შევიგრძენი რა წარმოადგენდა გრძნობა.. და შეგრძნება იმისა რომ გინდა ვიღაც კონკრეტული ადამიანი შენთან შენსშორიახლოს იყვეს
ის დღე იყო და ის დღე ჩემი ცხოვრება შეიცვალა ..
უკვე ისე უგრძნობლად ვეღარ გიყურებდი…
სულ მინოდოდა შენს შორიახლოს Read the rest of this entry »
behind blue eyes 